Mijn ijslander tölte niet meer in een zuivere viertakt, eigenlijk van de een op de andere dag. Zelf kon ik niet ontdekken waarom dit zo was, daarom heb ik Ragnhild gebeld voor een behandeling. Toen ik de ijslander uit de paddock haalde voor zijn behandeling, viel het Ragnhild op dat hij lateraal stapte en vroeg of hij dit altijd al deed. Nee zie ik, hij kan normaal heel goed stappen. Tijdens de behandeling vond Ragnhild her en der wat spanningen en een blokkade in zijn rug, deze heeft ze behandeld. Na de behandeling stapte hij weer heel mooi weg. Na een paar dagen rust hebben we hem weer opgepakt en alle gangen voelde beter aan. We hadden weer een zuivere takt en de gangen waren ruimer en voelde zekerder. We werden er allebei helemaal blij van!
Anne
Ongeveer een maand geleden heb ik een nieuw paard gekocht. Ik heb haar overgenomen van iemand die haar niet meer kon verzorgen en ik wist van te voren dat ze wel her en der wat problemen had, vanwege haar onderhals en weinig bespiering op de rug. Ik laat de hele batterij behandelaren komen om een goede start met haar te maken. Maar ik ben natuurlijk ook al begonnen haar te rijden, wat me niet meevalt. Eigenlijk loopt ze het eerste half uur te sterrenkijken, hoofd omhoog en een rug als een plank. Het opzadelen is ook echt een probleem, met aansingelen wordt ze echt heel chagrijnig en probeert ze me te bijten. Je kunt haar bijna niet poetsen. Ik begon al een klein beetje spijt te krijgen dat ik hieraan begonnen was. Ik heb wel enige kennis, maar hoe ik dit allemaal moet gaan oplossen? Wat is de oorzaak van dit gedrag? De hoefsmid en tandarts zijn geweest, ik heb een nieuw zadel laten aanmeten en Ragnhild is gekomen voor een osteopathische behandeling. Mijn merrie liet eerst helemaal niet toe dat Ragnhild aan haar zat. Met veel geduld en omwegen te gebruiken liet ze de behandeling uiteindelijk toe. Ze liet haar hals wat zakken en begon achter elkaar te gapen. Ze heeft een week rust gehad en heb daarna 5 dagen staptraining gedaan, daarna weer rustig opgepakt. Wat een verschil!! Ik kon nu gewoon lekker rijden, er moet nog een hoop gebeuren qua spieropbouw en ontspanning tijdens het rijden, maar ik hoefde nu geen half uur met haar te ‘strijden’ om iets voor elkaar te krijgen. Ze was uit zichzelf al meer voorwaarts, ze vond het prettig om te bewegen, terwijl dat was niet zo. Ragnhild komt over een paar weken nog een keer omdat er wel veel met haar aan de hand was. Ik heb er nu weer vertrouwen in en ben erg blij met mijn merrie.
Brenda